Merhaba arkadaşlar,
Son birkaç gündür çok gerginim ve sizinle paylaşmak istedim. Nişanlımla aramızda tatsız bir tartışma yaşadık ve çözüm bulamıyoruz. Belki sizin fikirleriniz bize ışık tutar.
Geçen hafta nişanlımla birlikte evimizin eşyalarını seçmeye karar verdik. Uzun zamandır hayalini kurduğum bir süreç bu! Kendi zevkimize göre, birlikte yaşayacağımız yuvayı hazırlamak istiyordum. Ama kayınvalidem de bu sürece dahil olmak istediğini söyledi. "Ben de geleyim, size yardımcı olurum" dedi.
İlk başta bunun sadece bir öneri olduğunu düşündüm, ama zamanla bu durum beni çok rahatsız etmeye başladı. Çünkü fark ettim ki, kayınvalidem sadece yardım etmek istemiyor, aynı zamanda bizim kararlarımıza müdahale etmek niyetinde. Hangi kanepe daha iyi olur, hangi renk perdeler alınmalı derken iş artık bizim zevkimizden çıkıp onun zevkine göre şekillenmeye başladı.
Ben nazikçe nişanlıma durumu anlattım ve "Bu bizim evimiz, kendi kararlarımızı kendimiz vermek istiyorum. Kayınvalidem tabii ki fikrini söyleyebilir ama bizimle alışverişe gelmesin," dedim. Ama bu noktada işler karıştı. Nişanlım, annesini kırmak istemediği için onun da gelmesini normal gördüğünü söyledi. Tartışmamız büyüdü ve kendimi bir anda çok yalnız hissettim.
Şimdi hem nişanlımla aram açıldı, hem de kayınvalidemle aramda soğuk bir rüzgar esiyor gibi. Bu durumdan nasıl çıkacağımı bilemiyorum. Sizin böyle bir deneyiminiz oldu mu? Eğer olduysa nasıl başa çıktınız? Fikirlerinizi gerçekten çok merak ediyorum.
Merhaba, bu tür durumlar gerçekten hepimizin başına gelebiliyor, özellikle de bizim kültürümüzde. Böyle zamanlarda öncelikle sakin kalmaya çalışmak çok önemli. Unutma, bu süreç sizin ilişkinizi güçlendirmek için bir fırsat da olabilir. Nişanlınla açık ve yapıcı bir şekilde konuşmaya devam et. Hem kendi hayallerini gerçekleştirmek hem de aile büyüklerine saygı göstermek arasında bir denge kurmaya çalışmak güzel bir çözüm olabilir. Pozitif düşün ve bu sürecin sonunda birlikte oluşturduğunuz yuvanın tadını çıkaracağını hayal et. Her şeyin yoluna gireceğine inanıyorum. 💕
Benzer bir durumu geçen ay, nişan hazırlıkları sırasında yaşadım. Olaylar bir anda beklemediğim bir şekilde gelişti, sonuysa çok tatlı oldu! 😊
Nişan için salon bakıyoruz. Modern, sade bir organizasyon istiyoruz nişanlımla. Her şey çok heyecanlı derken, annem bir gün çıkageldi ve “Ben de gelirim, size yardımcı olurum. Deneyimliyim, işinizi kolaylaştırırım,” dedi. İçimden “Ne kolaylaştırması, daha da karışacak işler,” desem de gülümseyip “Tamam anne,” dedim.
Salona gittik. Annem başladı: ışık düzeni şöyle olmalı, masa örtüleri böyle olmalı, şu çiçekleri asla kullanmayın… Nişanlımın gözlerinde bir çaresizlik, bende içten içe bir patlama isteği. Ama durdum, sakin kalmaya çalıştım.
Sonra bir anda dedim ki: “Anne, belli ki sen bu işin uzmanısın. Madem bu kadar biliyorsun, hadi bakalım! Nişanımızı sen organize ediyorsun. Her şey senin elinde!” Annem önce şaşırdı, sonra “Tabii, yaparım!” diye atıldı. Birkaç gün sonra elinde kocaman bir listeyle çıkageldi. Menü, çiçekler, masa düzeni, davetli planı… Ama liste öyle detaylı ki yorulmuş, belli.
Bir akşam oturduk, bana dönüp dedi ki: “Kızım, bu organizasyon işi çok yorucuymuş. Siz gençsiniz, bu heyecan sizin. En iyisi, ben sadece destek olayım size.” O an hepimiz gülmeye başladık.
Şimdi nişan hazırlıklarına beraber devam ediyoruz. Annem hala espri yapıyor, “Organizatörlüğüm tam profesyonelmiş ama bıraktım işi gençlere,” diye. 😊
Umarım bu hikaye size moral olur. Her şey en güzel şekilde hallolur, hiç merak etmeyin!
Hesabınıza giriş yapıp yorum yazabilirsiniz
